Mijn vrouw

‘Waarom spreek jij steeds over ‘mijn partner’? Jullie zijn toch getrouwd?’ Ik knik. ‘Ik heb altijd gedacht dat lesbische vrouwen er trots op zijn dat ze ‘mijn vrouw’ kunnen zeggen.’
Tijdens de vakantie hebben we nieuwe mensen leren kennen. Zij weten niet van het verleden van mijn lief. Ik haal diep adem. Ja, als ik een trotse lesbische zou zijn, zou ik misschien over mijn vrouw spreken. Maar ik ben maar een gewone heterovrouw die zichzelf tot haar verrassing terugvindt in een lesbische relatie. Ik moet er nog aan wennen dat ik mijn man kwijt ben. Laat staan dat ik het normaal kan vinden dat ik nu over mijn vrouw mag spreken.

Na de zomer zit ik bij de kapper. Terwijl ze mijn haar onderhanden heeft, babbelt ze over onschuldige onderwerpen zoals kappers dat doen.
‘Dit is het moment’, denk ik, ‘ik ga proberen of het me lukt.’
De kapster heeft het over haar vakantie op Kreta. Als ze mij vraagt of ik ook met vakantie ben geweest, vertel ik haar: ‘Ik ben met mijn vrouw op vakantie geweest naar Frankrijk.’ Het klinkt in mijn oren net iets te nadrukkelijk, niet zo natuurlijk als ik zou willen. Ik wacht of er gedreun uit de grond opkomt, maar nee. Het plafond van de zaak komt evenmin in brokstukken naar beneden vallen. De kapster pakt met haar kam een nieuwe lok om te knippen. ‘Hebben jullie goed weer gehad?’, babbelt ze verder. Alleen in mij speelt zich de aardbeving af, om mij heen gaat alles door alsof er niets veranderd is.

Een jaar later loop ik bij een concert een oud-collega tegen het lijf. Het is lang geleden dat we elkaar gezien en gesproken hebben. Terwijl we een praatje maken, staat mijn lief naast me. ‘Heb je mijn vrouw al eerder ontmoet?’, vraag ik quasi nonchalant aan de oud-collega. Ik zie haar ogen knipperen, haar hersens kraken. Ooit deelden we als collega’s een kamer. Ze vraagt zich nu af of ze altijd onterecht heeft gedacht dat ik met een man samen was. ‘Nee’, zegt ze na een aarzeling en steekt haar hand uit. Ze vraagt niet verder. Ik voel een binnenpretje opkomen. Het heeft wel wat: andere mensen ontregelen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *